W jakich sytuacjach teleporada jest wykluczona?

Lekarz dentysta, udzielając świadczeń zdrowotnych w drodze teleporady, tzn. za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności, powinien pamiętać, żeby w każdym wypadku postępować zgodnie z aktualnym stanem wiedzy medycznej przy wykorzystaniu dostępnych metod i środków.

W każdym przypadku przed podjęciem decyzji o udzieleniu świadczenia w drodze teleporady lekarz powinien zastanowić się, czy u tego konkretnego pacjenta możliwe jest dokonanie na odległość prawidłowej oceny stanu zdrowia jedynie poprzez zebrany wywiad, interpretacja posiadanych wyników badań na podstawie informacji zawartych w dokumentacji, czy też niezbędna jest osobista wizyta pacjenta u lekarza.

Warto przytoczyć wskazania do osobistej wizyty pacjenta w gabinecie lekarskim:

• gdy zachodzi konieczność badania przedmiotowego lub przeprowadzenia innych procedur niemożliwych do zrealizowania w formie teleporady;

• pacjent nie wykonał zleconych badań kontrolnych, bądź też odmawia przesłania aktualnych wyników badań;

• gdy pacjent podaje jedynie ogólne informacje o objawach lub odmawia podania dodatkowych informacji;

• gdy lekarz zaobserwuje objawy o niejasnym charakterze, znacznym nasileniu czy dłuższym czasie trwania;

• gdy lekarz stwierdza, że nie nastąpił oczekiwany efekt terapeutyczny (poprawa stanu zdrowia pacjenta) po kilku kolejnych teleporadach, udzielonych z tej samej przyczyny.

Trzeba także wskazać, że w zakresie podstawowej opieki zdrowotnej w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia w sprawie standardu organizacyjnego teleporady w ramach podstawowej opieki zdrowotnej z dnia 12 sierpnia 2020 roku wskazano dodatkowo jeszcze inne sytuacje, kiedy świadczenie zdrowotne może być realizowane wyłącznie w bezpośrednim kontakcie z pacjentem, w szczególności:

• w związku z chorobą przewlekłą, w przebiegu której doszło do pogorszenia lub zmiany objawów;
• w związku z podejrzeniem choroby nowotworowej;
• w przypadku udzielania świadczenia dzieciom do roku życia (poza poradami kontrolnymi w trakcie leczenia, ustalonego w wyniku osobistego badania pacjenta, których udzielenie jest możliwe bez badania przedmiotowego);

• związanych z wydaniem zaświadczenia;
• podczas pierwszej wizyty realizowanej przez lekarza, pielęgniarkę lub położną POZ, wskazanych w deklaracji wyboru.

W każdym z powyższych przypadków konieczne jest poinformowanie pacjenta o konieczności stacjonarnej wizyty, z uwagi na to, że dany problem zdrowotny uniemożliwia udzielenie świadczenia zdrowotnego w formie teleporady (chyba że pacjent wymaga natychmiastowej pomocy, bo znajduje się w stanie zagrożenia życia). Powyższą informację o odmowie udzielenia świadczenia w formie teleporady wraz z krótkim uzasadnieniem warto także odnotować w dokumentacji medycznej.

KAROL KOLANKIEWICZ - adwokat, od 2008 roku nieprzerwanie świadczy pomoc prawną dla Okręgowej Izby Lekarskiej w Gdańsku. Specjalizuje się w sprawach związanych z prawem medycznym i ochroną danych osobowych, jak również w sprawach karnych, odszkodowawczych oraz związanych z ochroną dóbr osobistych; prowadzi szkolenia z zakresu prawa medycznego, karnego oraz z zakresu ochrony danych medycznych; autor licznych publikacji z zakresu prawa medycznego; współautor „Komentarza do Kodeksu Etyki Lekarskiej” (2021) oraz podręcznika „Prawo medyczne dla lekarzy. Wybrane zagadnienia” (2021)