Lekarze, którzy podejrzewają, że mogą być uzależnieni, często boją się prosić o pomoc. Obawiają się kary, wykluczenia, utraty tzw. „dobrego imienia”, stygmatyzacji lub zwyczajnie wstydzą się swojej „słabości”. Nie wiedzą również, gdzie mogliby uzyskać profesjonalną i dyskretną pomoc. Do uzależnionych lekarzy pomoc często przychodzi bardzo późno, np. gdy popadną w konflikt z prawem lub staną się bohaterami medialnej sensacji. Wówczas nieuchronnie wiąże się to z odpowiedzialnością karną, cywilną i zawodową. Dla takiego lekarza oznacza to utratę pozycji zawodowej i społecznej oraz drastyczną zmianę sytuacji rodzinnej i finansowej.

Z kolei lekarze, którzy zauważają problem z nadużywaniem alkoholu, leków lub innych substancji psychoaktywnych u swoich kolegów po fachu, często boją się konfrontacji lub zarzutu niekoleżeńskości bądź „donosicielstwa”. Pozostanie „lojalnym” i chęć pomocy koledze, wydaje się wówczas nie do pogodzenia. Praca lekarza pod wpływem substancji psychoaktywnych to przede wszystkim narażenie na niebezpieczeństwo pacjentów i konsekwencje tego, czego nietrzeźwy lekarz nie jest w stanie wziąć pod uwagę. Wówczas  jedynymi osobami (oprócz pacjentów), które mogą i powinny zareagować, są przełożeni i współpracownicy. Lekarz, który nie reaguje na sytuację, w której jest świadkiem pracy nietrzeźwego kolegi, staje się współodpowiedzialny. Dotyczy to w szczególności przełożonych, dla których adekwatne reagowanie i odpowiednie postępowanie to obowiązki.

Każda osoba uzależniona oraz jej rodzina mogą uzyskać pomoc w placówkach leczenia uzależnień. W OIL w Gdańsku udziela jej pełnomocnik ds. zdrowia lekarzy i lekarzy dentystów. Ze względu na wagę problemu, ale również coraz częstsze prośby o możliwość  zachowania anonimowości wpływające od lekarzy do pełnomocnika, Okręgowa Rada Lekarska w Gdańsku stworzyła możliwość zgłaszania przypadków podejrzenia uzależnienia lekarzy z zapewnieniem całkowitej anonimowości osobom zgłaszającym. Możliwość ta dotyczy również współmałżonków uzależnionych lekarzy, którzy często także wykonują ten zawód.
Zaobserwowane przypadki uzależnienia lekarzy można zgłaszać Pełnomocnikowi ds. Zdrowia Lekarzy lub członkom Prezydium Okręgowej Rady Lekarskiej. W każdym przypadku należy pamiętać, że zgłoszenie podejrzenia uzależnienia ma prowadzić do zidentyfikowania rzeczywistych problemów i pomocy lekarzom uzależnionym i nie może zmierzać do naruszania dobrego imienia tych lekarzy. Pozostają przy tym zachowane zasady KEL, którego art. 52 ust. 3, mówi: „Lekarz wszelkie uwagi o dostrzeżonych błędach w postępowaniu innego lekarza powinien przekazać przede wszystkim temu lekarzowi. Jeżeli interwencja okaże się nieskuteczna, albo dostrzeżony błąd
lub naruszenie zasad etyki powoduje poważną szkodę, konieczne jest poinformowanie organu izby lekarskiej”.

Pełnomocnik ds. Zdrowia Lekarzy i Lekarzy Dentystów
lek. Katarzyna Wiśniewska
tel. 502 931 576

Możliwość komentowania została wyłączona.