Do OIL w Gdańsku napływają sygnały o kwestionowaniu przez Narodowy Fundusz Zdrowia prawidłowości wystawianych skierowań na leczenie lub diagnostykę, pochodzących z praktyk zawodowych lekarzy i lekarzy dentystów. Poniżej wyjaśniamy stan prawny dotyczący tego zagadnienia wraz z wyjaśnieniami otrzymanymi od Pomorskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ.

Treść skierowania

Elementy jakie muszą znaleźć się na skierowaniu określa §9 ust. 2 rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie dokumentacji medycznej.  Zgodnie z tym przepisem skierowanie na badanie diagnostyczne, konsultację lub leczenie musi zawierać:
1) oznaczenie podmiotu wystawiającego skierowanie, tj.
a) nazwę podmiotu,
b) kod resortowy, stanowiący część I systemu resortowych kodów identyfikacyjnych,
c) nazwę przedsiębiorstwa podmiotu – w przypadku podmiotu leczniczego,
d) nazwę jednostki organizacyjnej oraz jej kod resortowy stanowiący część V systemu resortowych kodów identyfikacyjnych – w przypadku podmiotu leczniczego, w którego strukturze organizacyjnej wyodrębniono jednostki organizacyjne,
e) nazwę komórki organizacyjnej, w której udzielono świadczeń zdrowotnych, oraz jej kod resortowy stanowiący część VII systemu resortowych kodów identyfikacyjnych – w przypadku podmiotu leczniczego, w którego strukturze organizacyjnej wyodrębniono komórki organizacyjne,
f) adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych;
2) oznaczenie pacjenta, obejmujące:
a) nazwisko i imię (imiona),
b) datę urodzenia,
c) oznaczenie płci,
d) adres miejsca zamieszkania,
e) numer PESEL, jeżeli został nadany, w przypadku noworodka – numer PESEL matki, a w przypadku osób, które nie mają nadanego numeru PESEL – rodzaj i numer dokumentu potwierdzającego tożsamość,
f) w przypadku gdy pacjentem jest osoba małoletnia, całkowicie ubezwłasnowolniona lub niezdolna do świadomego wyrażenia zgody – nazwisko i imię (imiona) przedstawiciela ustawowego oraz adres jego miejsca zamieszkania;
3) oznaczenie rodzaju przedsiębiorstwa podmiotu, do którego kieruje się pacjenta;
4) rozpoznanie ustalone przez osobę kierującą;
5) inne informacje lub dane, w zakresie niezbędnym do przeprowadzenia badania, konsultacji lub leczenia;
6) datę wystawienia skierowania;
7) oznaczenie osoby kierującej:
a) nazwisko i imię,
b) tytuł zawodowy,
c) uzyskane specjalizacje,
d) numer prawa wykonywania zawodu
e) podpis;

Dodatkowo, w przypadku skierowania na badanie diagnostyczne, konsultację lub leczenie, finansowane ze środków publicznych, wystawionego w postaci papierowej, oznaczenie podmiotu wystawiającego skierowanie zawiera dodatkowo kod identyfikacyjny, stanowiący część VIII systemu resortowych kodów identyfikacyjnych, jeżeli został nadany.

Problem kodów resortowych

Rzecz w tym, że tzw. kody resortowe nadawane są włącznie podmiotom leczniczym oraz jednostkom lub komórkom organizacyjnym ich zakładów leczniczych, co wynika wyraźnie z art. 105 ust. 4 ustawy o działalności leczniczej. Innymi słowy, praktyki lekarskie nie podlegają oznaczeniu kodami resortowymi, jest to pojęcie przypisane wyłącznie podmiotom leczniczym (czyli dawnym zakładom opieki zdrowotnej).

Na tym tle lekarze wystawiający skierowania w indywidulanych praktykach lekarskich zgłaszali problemy, donosząc o zwracaniu im przez Narodowy Fundusz Zdrowia skierowań nie wypełnionych w miejscach przewidzianych na kody resortowe. W celu wyjaśnienia tej kwestii Okręgowa Izba Lekarska w Gdańsku zwróciła się do Pomorskiego Oddziału Wojewódzkiego NFZ, który poinformował, że w przypadku wystawienia skierowania przez świadczeniodawcę nie będącego podmiotem leczniczym w miejscach przewidzianych na kody resortowe: VII i VIII wpisać należy odpowiednio „000” i „0000” (por. pismo POW NFZ z dnia 13 lipca 2017r. znak 11 NFZ/WSOZ -S-AO/MKL/69992/2017).

Część I kodu resortowego to z kolei numer księgi rejestrowej RPWDL przypisanej danej praktyce lekarskiej, stąd też tą część kodu każdy lekarz prowadzący praktykę lekarską posiada i jest w stanie ustalić.

Podsumowanie

Lekarz wystawiający skierowanie w ramach prowadzonej przez siebie indywidulanej praktyki lekarskiej powinien więc wypełnić je kierując się następującymi zasadami:
– jako I część kodu resortowego wpisać numer księgi rejestrowej
– jako VII część kodu rejestrowego – wpisać: 000
– jako VIII część kodu rejestrowego – wpisać: 0000.

Uwaga: Jako I część kodu rejestrowego wpisujemy numer księgi rejestrowej praktyki lekarskiej (nie numer prawa wykonywania zawodu). Numer księgi rejestrowej dla prowadzonej przez siebie praktyki można odszukać na stronie https://rpwdl.csioz.gov.pl/ w zakładce „wyszukiwarki” „wyszukiwarka praktyk zawodowych lekarzy i lekarzy dentystów”, wpisując swoje nazwisko, jako organ rejestrowy wybierając „Okręgową Izbę Lekarską w Gdańsku”.

Iwona Kaczorowska-Kossowska
Radca prawny OIL w Gdańsku

Podstawa prawna: ustawa z dnia 15 kwietnia 2011r. o działalności leczniczej (j.t. 2016.1638), rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (DzU.2015.2069), rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 17 maja 2012 r. w sprawie systemu resortowych kodów identyfikacyjnych oraz szczegółowego sposobu ich nadawania (Dz.U.2012.594).