Jak często wytwórcy odpadów medycznych powinni składać wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwianie zakaźnych odpadów medycznych? W jakiej formie i treści? 

Zgodnie z art. 95 ust. 4 ustawy z dnia 14 grudnia 2012r. o odpadach (Dz.U. z 2013r., poz. 21 z późn. zm.) spalarnie, jako posiadacze zakaźnych odpadów medycznych, którzy je unieszkodliwiają, są obowiązane wydać na wniosek ich wytwórcy dokument potwierdzający unieszkodliwienie odpadów. Wzór dokumentu potwierdzającego unieszkodliwianie odpadów został określony w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 13 stycznia 2014 r. w sprawie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie zakaźnych odpadów medycznych lub zakaźnych odpadów weterynaryjnych (Dz.U. z 2014r., poz. 107), które weszło w życie z dniem 22 lutego 2014r.
 
Zarówno ww. ustawa, jak i rozporządzenie nie obligują, aby wniosek był składany przez wytwórcę odpadów co miesiąc. Jednocześnie ustawodawca nie zastrzega dla takiego wniosku żadnej szczególnej formy, ani treści. Tym samym należy stosować ogólne przepisy dotyczące oświadczeń woli określone w Kodeksie cywilnym. Zgodnie z art. 60 k.c. wola osoby chcącej otrzymać dokument potwierdzający unieszkodliwienie odpadów może być wyrażona przez każde zachowanie się tej osoby, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny, w tym również przez ujawnienie tej woli w postaci elektronicznej.  

W związku z powyższym posiadacz unieszkodliwiający zakaźne odpady medyczne nie może żądać od ich wytwórcy każdorazowego wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwianie odpadów. Wniosek taki może mieć bowiem charakter jednorazowy i obowiązywać aż do chwili odwołania przez wytwórcę woli otrzymywania żądanych dokumentów.
Nadto należy wskazać, iż wymagana przez niektóre spalarnie rozbudowana treść wniosku, w tym dane o ilości wytworzonych odpadów, nie znajduje żadnego umocowania w obowiązujących przepisach prawa. Żądane od wytwórcy informacje znajdują się już na karcie przekazania odpadów. Ponadto zgodnie z art. 160 ust. 2 ustawy o odpadach zarządzający spalarnią przyjmując odpady do ich termicznego przekształcenia, jest obowiązany do ustalenia masy odpadów oraz sprawdzenia zgodności przyjmowanych odpadów z danymi zawartymi w karcie przekazania odpadów.
Żądanie od wytwórców informacji tożsamych z kartą przekazania odpadów pozostaje w sprzeczności z art. 160 ust. 2 ww. ustawy. W związku z powyższym wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwianie odpadów może zawierać jedynie dane podmiotu żądającego (nazwę, adres, numer REGON, nr telefonu, e-mail) oraz zakres żądania, tj. informację za jaki okres żąda wydania dokumentu albo informację, iż wniosek jest ważny do odwołania.

W zakresie żądanych przez spalarnie opłat za wydanie dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie odpadów należy wskazać, iż ustawodawca nie wprowadził na gruncie ustawy lub rozporządzenia żadnych opłat za wydanie takich dokumentów. Nadto należy wskazać, iż lekarz jako wytwórca odpadów nie jest co do zasady stroną żadnej umowy z firmą unieszkodliwiającą zakaźne odpady medyczne. Tym samym podstawą pobierania takiej opłaty nie może być również stosunek zobowiązaniowy. W związku z powyższym należy stwierdzić, iż warunkowanie przez spalarnię wydania dokumentu potwierdzającego unieszkodliwianie odpadów od wniesienia przez wytwórcę jakiejkolwiek opłaty pozostaje w sprzeczności z art. 95 ust. 4 ustawy o odpadach.

    W każdym przypadku, gdy pomimo złożenia wniosku, lekarz nie otrzyma dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie odpadów, powinien zawiadomić o zaistniałej sytuacji właściwego wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska. W świetle art. 183 ust. 1 i 3 ustawy o odpadach niewydanie przez spalarnię dokumentu potwierdzającego unieszkodliwienie odpadów stanowi wykroczenie zagrożone karą aresztu albo grzywny.


adw. Damian Konieczny
Biuro Prawne OIL w Gdańsku



Możliwość komentowania została wyłączona.